Oftalmoskopy

Oftalmoskop

Panoramiczny obraz dna oka przez nierozszerzone źrenice oftalmoskopem PanOptic. W oftalmoskopie PanOptic wykorzystano innowacyjną, opatentowaną technologię Axial PointSource Optics, dzięki której badanie dna oka przebiega znacznie sprawniej. System soczewek oraz luster zapewnia zrównanie strumienia światła z osią widzenia lekarza, zwiększając obszar badania.

Sposób działania

a. Wiązka światła ulega skupieniu w obrębie rogówki pacjenta, umożliwiając wykonanie badania nawet przy małych i nierozszerzonych źrenicach

b. Następnie wiązka światła rozszerza się, oświetlając znacznie szerszy obszar badanej siatkówki

c. Zrównanie osi oświetlenia i wzroku lekarza pozwala na uzyskanie najszerszego możliwego pola badania 

Oftalmoskop to urządzenie optyczne pozwalające na badanie dna oka przez otwór źrenicy.

Za wynalazcę oftalmoskopu uważany jest H. Helmotz - jeden z największych fizyków w wielu dziedzinach nauki. Próby stworzenia oftalmoskopu - urządzenia do badania dna oka sięgają starożytności. Jednak to właśnie Helmholtz stworzył pierwszy użyteczny oftalmoskop.

Dwadzieścia siedem lat przed publikacją Helmholtza, w 1823 r. Jan Evangelista Purkinje (1787-1869), profesor fizjologii we Wrocławiu, zauważył, w pewnych warunkach iluminacji, ludzkie dno oka można oświecić. W 1825 r. Purkinje zastosował po raz pierwszy soczewki powiększające do badania dna oka. Jego kluczowe dzieło, opublikowane zostało po łacinie było jednak niedocenione przez wiele lat. 

W swoich badaniach Helmholtz zauważył że zwykle źrenica wydaje się czarna, ale w pewnych warunkach oświetlenia odbija ona czerwony kolor i zauważył że źrenica emitowała światło. Ten efekt przekonał go to, że emitowane światło jest jedynie odbiciem światła. Przeanalizował on w jaki sposób emitowane promienie tworzyły obrazy optyczne. Próbował uzyskać optyczny obraz dna oka, opracowując instrument, który pozwoliłby na umieszczenie jego własnego oka bezpośrednio w linii z promieniami światła wchodzącymi i wychodzącymi z oka. Użył on trzy mikroskopowe szkła aby uzyskać efekt lustra odbijającego światło i w ten sposób po raz pierwszy zobaczył szczegółowo siatkówkę.

Oftalmoskop Helmoholtza - nowy instrument "Augenspiegel" (lusterko do oczu)

Pierwsze oficjalne ogłoszenie przez Helmholtza oftalmoskopu miało miejsce 11 listopada 1851 r. w Towarzystwie Medycyny Naukowej w Królewcu. Jego 43-stronicowa monografia ukazała się również w 1851 roku. Helmholtz nazwał swój nowy instrument "Augenspiegel" (lusterko do oczu). Jego oftalmoskop składał się z soczewki i lustra odbijającego światło. Przyrząd był używany do badania siatkówki i przydatków oka. Rozpoznał trzy istotne elementy oftalmoskopu: źródło światła, lustro skierowane w stronę oka i urządzenie, które skupia obraz na siatkówce. Instrument ten był znany w Anglii jako "wziernik wzroku", ale Maressal de Marsilly z Calais w 1852 roku nazwał go "oftalmoskopem". 

Oftalmoskop - szczeliny w jakie jest wyposażony współczesne urządzenia Welch Allyn oraz opis funkcji

 Mała  Średnia  Duża  Fiksacyjna  Kobaltowa niebieska  Pasek  Filtr bez-czerwienny 

PanOptic Welch Allyn - rewolucyjne rozwiązania dla oftalmologii

Oftalmoskop PanOptic - współcześnie projektanci Welch Allyn podjęli wyzwanie wyprodukowania takiego oftalmoskopu dzięki któremu wgląd w źrenicę będzie jeszcze większe niż w tradycyjnym urządzeniu. Rewolucyjny oftalmoskop PanOptic pozwala uzyskać dobry wgląd w dna oka w celu dokonania wystarczającej oceny. Opatentowana optyka Axial PointSource™ ułatwia wgląd do niezakropionych źrenic, oferując pole widzenia większe o 25º, co daje widok dna oka, który jest 5 razy większy niż widoczny w tradycyjnym oftalmoskopie. Bezpośrednie oglądanie dna oka przez PanOptic zapewnia generowanie lepszych obrazów zmian siatkówki spowodowanych nadciśnieniem, retinopatią cukrzycową, jaskrą i stanem innych narządów, aby umożliwić klinicystom wcześniejsze wykrywanie schorzeń.